HISTORIA SZKOŁY
Szkoła Podstawowa w Olszewce istnieje od XIX wieku (brak źródeł pisanych dotyczących dokładnej daty). Początkowo był to budynek drewniany. Od 1895 roku jest to budynek murowany. Do 1918 roku była to szkoła niemiecka, która po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zamieniona została na dwie wyznaniowe: polsko – katolicką i niemiecko – ewangelicką.. Od 1920 roku zaczęto pisać pierwszą kronikę szkoły, która zaczyna się od słów:
„Z Bogiem. W Imię Boże rozpoczynam dzisiaj, dnia 8 września , w święto Narodzenia Najświętszej Panny Marji Królowej Korony Polskiej, pisanie pierwszej szkolnej kroniki polskiej w szkole Olszewskiej”.
Cała szkoła liczyła około 100 uczniów, w tym 36 polskich dzieci uczęszczających do czterech oddziałów. Obwód szkoły stanowiły wsie: Olszewka, Mała Olszewka, Lubaszcz oraz część Bielaw. Uczono języka polskiego, historii, geografii, śpiewu, rysunku i religii.
Oprócz niemieckich nauczycieli w szkole zaczęły pracować polskie nauczycielki. 1 kwietnia 1928 roku pracę rozpoczął Józef Blechacz, który stał się pierwszym kierownikiem szkoły i był nim do 1939 roku. W roku tym klasa niemiecka liczyła 53 uczniów, zaś polska 28. Po wybuchu II wojny światowej na terenie szkoły stacjonowało wojsko niemieckie – piechota, przygotowująca się do wyjścia na front wschodni. Szkoła w zasadzie nie została zamknięta. Umożliwiono naukę pierwszej klasie niemieckiej, do której mogły uczęszczać nieliczne dzieci polskie. Wykładowym językiem był niemiecki. W okresie tym w szkole pracował niemiecki nauczyciel. Druga typowo polska klasa miała siedzibę w mieszkaniu państwa Julii i Józefa Szparów. Lekcje prowadził nauczyciel dojeżdżający ( brak danych co do jego nazwiska).
Po zakończeniu II wojny światowej, szkoła zaczęła normalnie funkcjonować. Na stanowisko kierownika i nauczyciela szkoły powrócił Józef Blechacz, który pracował do 30 czerwca 1949 r. W okresie tym dwie klasy uczyły się w pałacu – dawnym dworze rodziny Birschel.
Z początkiem roku szkolnego 1957 / 1958 szkoła liczyła 128 uczniów. Z powodu małej liczby pomieszczeń lekcyjnych, konieczna stała się adaptacja drugiego budynku na potrzeby szkoły. Z pomieszczeń sklepowych należących do „Gminnej Spółdzielni Samopomocy Chłopskiej” urządzono salę lekcyjną. W latach sześćdziesiątych dobudowano piętro i do dnia dzisiejszego budynek ten tak zwana „nowa szkoła” służy swoim wychowankom. Szkoła od 2008 roku prowadzona jest przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza i nosi nazwę Niepubliczna Szkołą Podstawowa w Olszewce im. Józefa Blechacza.
Skontaktuj się z nami
Sylwetka Patrona Szkoły
Józef Blechacz urodził się 11 grudnia 1891 roku. Naukę, przygotowującą go do zawodu nauczyciela pobierał w Seminarium Nauczycielskim w Pile, które ukończył w 1912 roku, dzierżąc w swym ręku dyplom organisty i nauczyciela. Po jego ukończeniu, pierwszą posadę objął w roku 1914 w Dziewierzewie. Wybuch I wojny światowej przekreślił jednak plany Józefa Blechacza związane z szerzeniem edukacji wśród dzieci. Po jej zakończeniu powrócił do wyuczonego fachu, obejmując posadę nauczyciela jednoklasowej Polskiej Szkoły Katolickiej w Topoli. Pracował tam w latach 1921 – 1928. Pierwszego kwietnia 1928 roku powierzono mu stanowisko kierownika Szkoły w Olszewce, które to sprawował do wybuchu II wojny światowej. Gdy pierwszego września 1939 roku, otrzymawszy nakaz ewakuacji, razem z rodziną (żona Elżbieta i trójka synów) uchodził na Wschód. Po zajęciu przez Niemcy zachodniej części Polski rodzina Józefa Blechacza wróciła do Olszewki. On sam powrócił do niej z końcem września 1939 roku, gdyż został w międzyczasie zmobilizowany do wojska, jednak rozprzężenie walczącej armii polskiej spowodowało, że do wojska ostatecznie nie trafił. Powróciwszy do Olszewki, od razu zainteresowała się nim niemiecka policja, skąd praktycznie już na drugi dzień został wywieziony do Nakła nad Notecią. Trafił tam do gmachu nakielskiego Gimnazjum, gdzie Niemcy przetrzymywali również innych nauczycieli z okolic, w tym również nauczycieli z powiatu wyrzyskiego.
Po kilku dniach, łącznie z innymi nauczycielami i profesorami ówczesnego nakielskiego Gimnazjum, został przewieziony do Bydgoszczy. Część nauczycieli z tej grupy została rozstrzelana w Paterku, pozostali przebywali w zamkniętych piwnicach, w obecnej Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy. Stamtąd, wszyscy ci, którzy uniknęli rozstrzelania zostali przewiezieni do Radomia, w tym również Józef Blechacz. Tam w krótkim czasie zostali zwolnieni, z zastrzeżeniem, aby przebywać w tamtejszej okolicy. Józef Blechacz powrócił jednak, choć nielegalnie, do Olszewki, spodziewając się w każdej chwili ponownego aresztowania. Nic takiego nie miało jednak miejsca. Od tego momentu cały okres okupacji niemieckiej przebywał w Olszewce. Mimo nie wrogiego nastawienia miejscowych Niemców, rozpoczął się dla Józefa Blechacza trudny okres spowodowany brakiem pracy i środków do życia. Przez ponad rok pomagali mu wówczas mieszkańcy wsi. Po tym czasie przyjął pracę u właściciela majątku ziemskiego, z pochodzenia Niemca, Karola Ludwika Birschela, który zakupił tu dla swoich dorosłych synów bliźniaków majątek o powierzchni 225 ha, samemu często przyjeżdżając na te tereny. Tu Józef Blechacz najpierw jako kasjer, później już jako księgowy państwa Birschel przetrwał do końca wojny. Gdy zakończyła się II wojna światowa, powrócił na stanowisko Kierownika Szkoły w Olszewce, które piastował do 1949 roku.
Wówczas to został służbowo przeniesiony do Kościerzyna Wielkiego z zachowaniem obejmowanego stanowiska, natomiast kierownik Szkoły w Kościerzynie Wielkim p. Wróbel, został przeniesiony do Olszewki. Zamiana ta wynikała zapewne z faktu odmowy, przyłączenia się do mającej powstać w Olszewce Spółdzielni Produkcyjnej, do czego Józefa Blechacza namawiał jeden z urzędników Służb Bezpieczeństwa. W Kościerzynie Wielkim Józef Blechacz uczył aż do 1962 roku, gdzie pełnił funkcję Kierownika dwuklasowej Szkoły. Tam też dosłużył się emerytury.
W centrum zainteresowań Józefa Blechacza była muzyka, pszczelarstwo i ogrodnictwo. Przed 1939 rokiem posiał liczną pasiekę, liczącą około czterdziestu pni pszczół, zniszczone w czasie II wojny światowej, a próby jej reaktywacji po wojnie nie powiodły się. Pokaźny ogród przynależący do Szkoły w Olszewce, był także z zamiłowaniem uprawiany przez jej ówczesnego kierownika. Natomiast bliskość rzeki Łobzonki już w Kościerzynie Wielkim rozbudziła w nim zamiłowanie do wędkarstwa.
W kręgu zainteresowań Józefa Blechacza była również muzyka. Grał na pianinie oraz na skrzypcach. Łącznie z trójką swoich synów, często i p. Henrykiem Staniuchą, stanowili niezapomnianą grupę muzyków, których gra „przyciągała jak magnez” mieszkańców wsi. Pan Andrzej Zmysłowski, wówczas jako młody nauczyciel, który w 1959 roku rozpoczynał pracę w szkole w Kościerzynie Wielkim, wspomina, iż na każdą lekcję p. Blechacz chodził ze skrzypcami, przygrywając na nich dzieciom. Z racji swojego wykształcenia, ciekawości świata i życia, lubił zasiąść z dobra książką w ręku. Polityka, choć również była w kręgu jego zainteresowań, nie odgrywała większej roli, zapewne po przejściach wojennych i trudnym czasie życia w orbicie władzy komunistycznej. Lubił także grać w brydża, organizując spotkania swojej grup brydżowej i oddając się tej pasji. Całe swoje życie związany był ze szkolnictwem, bardzo angażując się w realizację powierzonego mu zadania, jako Kierownika Szkoły. Prawy, uczciwy, roztaczający wokół siebie niesamowitą aurę, która do dziś we wspomnieniach osób znających go osobiście jaśnieje z olbrzymią siłą.
Zmarł 23 września 1970 roku, w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat. Pochowany został na cmentarzu w Łobżenicy, gdzie nieopodal płynie rzeka Łobzonka, ta sama, nad którą łowiąc ryby spędzał czas Józef Blechacz.
Dzieje szkoły
Szkoła Podstawowa w Olszewce istniała już wiele lat przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości w roku 1918 (brak źródeł pisanych dotyczących dokładnej daty powstania szkoły). W czasie zaborów była to szkoła niemiecka.
Początkowo był to budynek drewniany. Obecny budynek murowany tak zwanej „starej szkoły” pochodzi z roku 1895.
Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości w szkole w Olszewce zaczęły pracować polskie nauczycielki – panie Cichockie, które dojeżdżały z pobliskiego miasta – Nakła.
W 1920 roku wyszło rozporządzenie, nakładające na wszystkich pracujących urzędników w tym również nauczycieli niemieckich konieczność złożenia przysięgi służbowej. Pracujący nauczyciel niemieckiej szkoły Muller takiej przysięgi nie złożył, musiał opuścić szkołę i wyprowadził się dnia 12 października 1921 r. do niemieckiego Faterlandu. Jego miejsce zajęła Ida Seehafer.
Od 1920 roku zaczęto pisać pierwszą kronikę szkoły, która zaczyna się od słów: „Z Bogiem. W Imię Boże rozpoczynam dzisiaj, dnia 8 września, w święto Narodzenia Najświętszej Panny Marji Królowej Korony Polskiej, pisanie pierwszej szkolnej kroniki polskiej w szkole Olszewskiej”.
Źródła kroniki podają, że dotychczasowa szkoła została zamieniona na dwie wyznaniowe: polsko-katolicką i niemiecko-ewangelicką. Szkoła polska wzbogaciła się o nauczyciela religii, który został przedstawiony przez Inspektora szkoły pana Mozolewski nauczycielom i uczniom w dniu 28 maja 1920 r. Dzieci polskie zaczęły uczyć się w języku ojczystym.
Cała szkoła liczyła około 100 uczniów, w tym 36 polskich dzieci uczęszczających do czterech oddziałów. Obwód szkoły stanowiły wsie: Olszewka, Mała Olszewka, Lubaszcz oraz część Bielaw.
1 kwietnia 1928 roku nauczyciele Kirschbaum oraz pani Fryderówna opuścili szkołę, a ich miejsce zajęli Józef Blechacz, który objął stanowisko kierownika szkoły (do 1939 roku) oraz nauczyciel Władysław Has.
W roku 1928 klasa niemiecka liczyła 53 uczniów, zaś polska 28.
W 1931 roku opuścił mury szkoły nauczyciel Władysław Has, a jego miejsce zajął Wilhelm Wiese.
Od 16 do 22 marca 1932 r. tygodniową praktykę pedagogiczną w szkole odbywały uczennice V kursu: Bruska Zofia i Dyłówna Stefania z Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Bydgoszczy, a od 9 maja kandydatka Państwowego Kursu Nauczycielskiego Krygierówna Regina.
Po wybuchu II wojny światowej na terenie szkoły stacjonowało wojsko niemieckie – piechota, przygotowująca się do wyjścia na front wschodni.
Szkoła w zasadzie nie została zamknięta. Umożliwiono naukę pierwszej klasie niemieckiej, do której mogły uczęszczać nieliczne dzieci polskie. Wykładowym językiem był niemiecki. W okresie tym w szkole pracował niemiecki nauczyciel pan Wiese.
Druga typowo polska klasa miała siedzibę w mieszkaniu państwa Julii i Józefa Szparów. Lekcje prowadził nauczyciel dojeżdżający ( brak danych).
Po zakończeniu wojny II wojny światowej, szkoła zaczęła normalnie funkcjonować. Na stanowisko kierownika i nauczyciela szkoły powrócił Józef Blechacz, który pracował do 30 czerwca 1949 r.
Od września 1949 r. funkcje kierownika pełnił pan Wróbel.
1951 r. kierownikiem szkoły został pan Boruta, a nauczycielem jego żona.
1953 roku funkcję kierownika szkoły objął pan Szarkowski i pełnił ją do roku 1957. Szkoła liczyła około 100 uczniów w klasach I do IV.
W roku szkolnym 1957/1958 nastąpiła kolejna zmiana kierownika szkoły. Obowiązki te objął Zygfryd Gromacki.
Zwiększyła się ilość nauczycieli pracujących w szkole. Wśród nich znalazła się: Bożena Rozenkowska, Tadeusz Weynerowski i Stanisław Betka.
Szkoła liczyła 128 uczniów, stąd konieczne było zaadaptowanie pomieszczeń sklepowych po byłej siedzibie „Gminnej Spółdzielni Samopomocy Chłopskiej”.
Rok szkolny 1958/59 przyniósł zmianę nauczyciela religii, pana Tadeusza Kaczotra zastąpił ks. Kulpiński z kościoła św. Wawrzyńca. Był to jednak rok burzliwych przemian, bowiem dnia 2.09.1958 r. – zdjęto krzyże z sal lekcyjnych
28.09.1958 r. szkołę odwiedzili oficerowie wojsk lotniczych w osobach: p.por. Stanisława Królczyka i p.por. Stefana Waszczeniuka.
We wrześniu 1959 roku uczniowie klasy pierwszej otrzymali wyprawki: jeden komplet zeszytów, 2 rolki plasteliny i 1 ołówek. Szkoła liczyła 128 uczniów. Nastąpiły zmiany personalne, szkołę opuścił Tadeusz Weynerowski, który objął stanowisko kierownika szkoły w Witogroszczu koło Łobżenicy. W jego miejsce została przyjęta, Maria Falender.
27.09. 1959 r. szkołę odwiedził I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR tow. Marzec oraz przewodniczący Rady Narodowej, tow. Schmidt.
9 listopada 1959 roku za sprawą kierownika szkoły – Zygfryda Gromackiego, została zorganizowana Szkoła Przysposobienia Rolniczego, do której uczęszczało 21 słuchaczy.
W 1960/1961r. szkoła po raz kolejny zmieniła kierownika, został nim Ryszard Krajewski, który zarządzał szkołą do 1975 roku.
W roku 1960/1961 do grona nauczycieli dołączyły: Łucja Krajewska i Elżbieta Guściowa.
W sierpniu 1961 r. w pomieszczeniach lekcyjnych postawiono nowe piece. Teren szkoły został ogrodzony. Rok później do grona nauczycieli dołączyły: E. Kubisz i J. Rucińska.
W roku szkolnym 1964/65 w tak zwanej „starej szkole” przebudowano mieszkania na salę lekcyjną, założono również nową instalację elektryczną, a uczniowie zyskali nowego nauczyciela Irenę Pielecką.
W 1965/1966 r. pracę w szkole rozpoczęły Teresa Bernach i Elżbieta Sziers. W roku tym Wydział Oświaty i Kultury w Wyrzysku przydzielił szkole telewizor „Stadion” o wartości 13600 zł.
W czasie wakacji 1966 r. przebudowano „starą szkołę”. Uzyskano kolejne pomieszczenia klasowe, pokój nauczycielski a także zastępczą salę gimnastyczną, założono chodniki betonowe, które połączyły dwa budynki szkoły. Wartość przebudowy na tamte czasy wyniosła 400 tysięcy zł. We wrześniu uczniowie rozpoczęli naukę w nowych salach lekcyjnych. Do grona pedagogicznego dołączyły: Krystyna Andraszczyk, Honorata Patyk i Krystyna Stucka – polonistką.
W listopadzie 1968 r. rozpoczął pracę nowy nauczyciel Janusz Krzyżaniak, który pracował w szkole 3 miesiące.
W maju 1969 r. uczniowie spotkali się z literatem Kazimierzem Hoffmanem. Również w maju szkoła otrzymała pierwszy telefon – nr 957.
W czerwcu 1969 r. odbyła się pierwsza wycieczka uczniów, nad polskie morze – Gdańsk, Gdynia, Oliwa.
W roku szkolnym 1969/1970 pracę rozpoczęła Irena Jagodzińska. We wrześniu odbył się konkurs „Dekady Gazety Pomorskiej”, w którym brał udział uczeń klasy VI – Grzegorz Chwiłka i zajął czołowe miejsce w powiecie. Istniejąca w szkole drużyna harcerska otrzymała nazwę – drużyny kopernikowskiej. W szkole działał zespół wokalny, który w Powiatowym Przeglądzie Szkolnych Zespołów Artystycznych zajął III miejsce. Prężnie działało Szkolne Koło Ligi Obrony Przyrody, które w powiatowym konkursie zajęło I miejsce.
W 1971 roku pracę w szkole rozpoczęła Apolonia Kubiak. W kronice szkolnej odnotowano wiele sukcesów uczniów na szczeblu powiatowym.
W 1973 roku po raz pierwszy otwarto oddział przedszkolny, do którego uczęszczały dzieci pięcio i sześcioletnie. W szkole rozpoczęli pracę nowi nauczyciele J. Kędzierska i Z. Nowak. Rok ten był przełomowym w historii szkoły, ponieważ 15 maja podczas zebrania rodziców z przedstawicielami władz oświatowych mgr J. Kamińskim i wizytatorem rejonowym T. Plicą, doszło do obniżenia stopnia organizacji szkoły.
1 września 1974/75 r. uczniowie klas V – VIII rozpoczęli naukę w Szkole Podstawowej nr 3 w Nakle. W związku z tym od 1 września 1974 roku nastąpiły zmiany personalne: opuścił szkołę dotychczasowy dyrektor Ryszard Krajewski, który zaczął pracę w Zespole Szkół Zawodowych w Nakle, Jolanta Kędzierska i Elżbieta Kwaśniewska przeniesione zostały do SP nr 3. Apolonia Kubiak została skierowana do szkoły w Dębowie. Do pracy w tutejszej szkole przybyła Helena Kurczak, zaś kierownikiem szkoły została Lucjanna Krajewska. W szkole pozostali uczniowie klas I do IV oraz oddział przedszkolny.
1977 roku po dwóch latach pracy w Dębowie do szkoły w Olszewce wróciła Apolonia Kubiak, która objęła stanowisko kierownika szkoły. Szkoła liczyła 67 uczniów. W roku tym pracę rozpoczęli: Jerzy Jabłoński i Irena Grzybowska.
W roku 1978 pracę w szkole podjął Ryszard Kubiak.
W roku szkolnym 1984/1985 pracę w szkole rozpoczęła mgr Małgorzata Huszcza, zaś mgr Andrzej Mazurek, Maria Bończyńska i Wiesława Stałowska przestali być nauczycielami szkoły w Olszewce.
W roku 1985 nowym dyrektorem szkoły została mgr Anna Ewich. Kadra nauczycielska to: Apolonia Kubiak, Ryszard Kubiak, Elżbieta Czeleń, Małgorzata Huszcza, Elżbieta Brykowska (obecnie Mirosławska), Bernadeta Tadych–Manuszewska, Marek Manuszewski, lek.wet. Daria Gruszcczyńska, Andrzej Bondziul, (który odszedł w 1987 r), Jerzy Jabłoński i Mirosława Sikora. Po długiej przerwie powróciła szkoła ośmioklasowa.
15 września 1985 r.– Rada Sołecka przeznaczyła na rzecz szkoły 200 tyś. złotych. Zakupiono szafy do klas, telewizor oraz dywan do klasy „O”.
W stycznia 1986 roku na lustrację szkoły przybyli mgr H. Podejko, mgr Hibner i dr G. Gruszka. Szkoła za wspaniałą pracę otrzymała 100 000 zł. na zakup pomocy naukowych. Rywalizowało ze sobą 16 szkół. Tylko Olszewka, z gminy Nakło, otrzymała taką nagrodę.
W 1986 roku wprowadzono po raz pierwszy uroczyste ślubowanie uczniów klasy I, które stało się tradycją szkoły. We wrześniu 1986 r. odszedł mgr Ryszard Kubiak, a pracę rozpoczęła Violetta Kowalska (obecnie Łosoś) i Piotr Pezała, który w szkole przepracował tylko pięć miesięcy.
We wrześniu 1987 roku rozpoczęła pracę Ewa Weynerowska., która przepracowała tylko rok (zmieniła miejsce zamieszkania). Miejsce Ewy Weynerowskiej zajęła Małgorzatra Leppert (obecnie Kornacka), a także na pół etatu rozpoczął pracę mgr Benedykt Mencfel. W czasie wakacji w szkole przeprowadzono wiele remontów na wartość 400 000 zł w całości fundowane i wykonane przez rodziców.
W roku1990 powrócił do szkół przedmiot religia. Pracę rozpoczęła Grażyna Kamińska – katechetka. Po dwóch latach w salach lekcyjnych zawieszono krzyże.
W roku 1991 powstał zespół wokalny „Miriam”, który prowadziła pani Wioletta Łosoś (z domu Kowalska) oraz reaktywowała się Drużyna Harcerska im. Janusza Korczak „Wędrusie”, której drużynową była pani Bernadeta Tadych-Manuszewska.
W grudniu 1991 roku w szkole została przeprowadzona wizytacja z Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy, która oceniła pracę szkoły na szczególnie wyróżniającą.
W roku 1996 zlikwidowano toalety stojące na boisku szkolnym i przeniesiono je w miejsce byłego pokoju nauczycielskiego. Na pokój nauczycielski zaadaptowano mieszkanie nauczycielskie na piętrze budynku oraz utworzono z części dużego korytarza pomieszczenie na bibliotekę. Powstała również z lokalu mieszkalnego jedna sala lekcyjna.
15 września1997 r. ukazał się 1 numer Gazetki Szkolnej „Wiadomości Szkolnej Mości”, który systematycznie ukazywał się do roku 2006.
31 stycznia 1997 roku po 13 latach pracy w SP Olszewka mgr Anna Ewich pełniąca funkcję dyrektora szkoły przeszła na emeryturę.
W lutym 1997 r. odbył się konkurs na stanowisko dyrektora szkoły w Olszewce, konkurs jednak nie został rozstrzygnięty. Pełnienie obowiązków powierzono mgr Bernadecie Tadych – Manuszewskiej.
W 1999 r. odbył się konkurs na dyrektora szkoły, wygrała Bernadeta Tadych – Manuszewska.
1 września 1999 roku zgodnie z nowym systemem oświaty szkoła podstawowa ośmioletnia przekształciła się na sześcioletnią szkołę podstawową i powstały gimnazja.
W 2000 roku po raz pierwszy zorganizowano bal dobroczynny w okresie karnawału. Dochód z niego wykorzystano na zakup pierwszego komputera do szkoły. Pozostałe wyposażenie pracowni informatycznej pochodziło z grantów pozyskanych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
W 2001 roku rozciągnęły się „czarne chmury” nad szkołą – czy pozostanie, czy nastąpi jej reorganizacja, czyli w szkole pozostaną tylko klasy nauczania zintegrowanego. Rodzice ostro zaprotestowali i szkoła pozostała w niezmienionym kształcie.
W listopadzie 2001 r. gościł w szkole regionalny poeta prof. Mieczysław Wojtasik, który spotkał się z uczniami klas IV do VI.
W 2002 roku z inicjatywy rodziców i nauczycieli szkoły powstało Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza, którego priorytetem była ścisła współpraca ze szkołą i podejmowanie działań dla dobra jej uczniów i mieszkańców.
12 maja 2002 roku młodzież szkoły witała biskupa Jana Nowaka, który dokonał aktu poświęcenia kaplicy w Olszewce.
Wrzesień 2003 rok – do szkoły, do klasy IV, po raz pierwszy przyszli uczniowie z Dębowa, Dębionka i Broniewa.
W kwietniu 2003 roku w szkole obchodzono Dzień Teatru. Do szkoły przybyła Zofia Melechówna, aktorka teatru imienia Wilama Horzycy w Toruniu.
W 2004 roku powstała publikacja pod tytułem „Odkryjmy nasze korzenie, o przeszłości i dniu dzisiejszym Olszewki i Lubaszcza”. Wydanie książki było możliwe dzięki wsparciu finansowemu uzyskanemu z Fundacji Wspomagania Wsi w Warszawie.
W 2005 roku nagrano płytkę zespołu wokalnego „Miriam” pod tytułem „Sto uśmiechów na minutę”. Nagrania dokonano dzięki Stowarzyszeniu na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza w ramach projektu „Z kulturą za pan brat” dofinansowanego przez Urząd miasta i Gminy w Nakle.
W 2006 roku boisko szkolne wzbogaciło się o kort do tenisa ziemnego. Inicjatywę budowy kortu podjęło stowarzyszenie, inwestorem była gmina Nakło, a sfinansowany został z funduszy unijnych.
W 2007 roku wydano folder szlaku historyczno-przyrodniczego „od dębu do dębu”, który został dofinansowany przez Starostwo Powiatowe w Nakle.
Z dniem 31 sierpnia 2008 roku została zlikwidowana szkoła podstawowa w Olszewce, której organem prowadzącym była Gmina Nakło nad Notecią.
Od 1 września 2008 roku szkołę w Olszewce zaczęło prowadzić Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza, która przyjęła imię pierwszego kierownika szkoły Józefa Blechacza i od tego czasu jest to Niepubliczna Szkoła Podstawowa w Olszewce im. Józefa Blechacza.
Wiosną 2009 roku rozpoczęła się dobudowa budynku szkolnego. Inwestycja został pokryta ze środków Gminy Nakło nad Notecią.
W czerwcu 2009 r. odbył się I Zjazd Absolwentów szkoły w Olszewce.
W roku 2009 powstał Dziecięcy Zespół Folklorystyczny pn. „Chabry”.
Od 2009 roku przy szkole działa punkt przedszkolny „Jeżyki” dla dzieci w wieku 3-5 lat prowadzony przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza.
1 października 2010 roku oddano do użytku nową część szkoły dobudowaną ze środków Miasta i Gminy Nakło nad Notecią. Nadano imię patrona szkoły, którym został Józef Blechacz. Szkoła otrzymała sztandar.
Od września 2010r. szkoła brała udział w trzyletnim projekcie edukacyjnym “Z Małej Szkoły w Wielki Świat”, współfinansowanym w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Liderem Projektu była Federacja Inicjatyw Oświatowych w Warszawie.
Od 1.10.2010r. szkoła realizowała projekt „Labirynty wiedzy” w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, którego liderem była gmina Nakło nad Notecią.
W czerwcu 2011 roku Mikołaj Kaleta – uczeń klasy VI zajął III miejsce w Polsce w Finale Ogólnopolskim Czwartków Lekkoatletycznych skacząc na odległość 5,32 m na stadionie KS Orzeł w Warszawie
26.06. – 1.07.2011r. odbył się wyjazd na Ukrainę do zaprzyjaźnionej szkoły w Targowicy na Wołyniu w obwodzie Równe, okręgu Młynów (Mlinov). Była to rewizyta, bo we wrześniu 2009 r. przedstawiciele szkoły i wsi Targowica wraz z Valą Bobrik, kurator z Mlinov przez kilka dni gościli w Olszewce
Od 11.07. do 15.07.2011r. odbywały się półkolonie letnie dla dzieci pn. „Letnia szkoła odkrywców”. Zajęcia prowadziły studentki, Martyna Woźniczka i Agnieszka Zajder ze Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie. Był to projekt Federacji Inicjatyw Oświatowych.
24.09.2011 r. nauczyciele szkoły prowadzili warsztaty rękodzielnicze dla czeskiej grupy z LGD „Podhoracko” na Morawach.
Od 1.08. do 31.08.2014 r. szkoła realizowała projekt „Indywidualizacja w NSP Olszewka” Zadania były finansowane z PO KL z priorytetu IX. Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach, działanie 9.1. Wyrównanie szans edukacyjnych i zapewnienie wysokiej jakości usług edukacyjnych świadczonych w systemie oświaty.
12.12.2014 r. zespół wizytatorów Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy w składzie Violetta Tyborowska i Monika Laskowska przeprowadziło ewaluację. Szkoła otrzymała najwyższą oceną.
20 listopada 2014 r. Jubileusz 5 -lecia świętował Dziecięcy Zespół Folklorystyczny „Chabry”
W 2014 roku nastąpiło uroczyste otwarcie placu zabaw przed obiektem świetlicy wiejskiej o nazwie „Wiejskiej Akademii Umiejętności”. Środki na realizację tej inwestycji pozyskało Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza w ramach projektu „Utworzenie placu zabaw przy Wiejskiej Akademii Umiejętności w miejscowości Olszewka” Inwestycja została współfinansowana ze środków Lokalnej Grupy Rybackiej „Nasza Krajna i Pałuki” w ramach Programu Operacyjnego Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich PO RYBY 2007-2013.
22 lutego 2014 r. na hali CWZS Zawisza w Bydgoszczy w II mistrzostwach województwa kujawsko – pomorskiego dzieci i młodzików w lekkiej atletyce, uczeń naszej szkoły: Kamil Jasiński zdobył srebrny medal w skoku w dal skacząc na odległość 4,28 m, a Gracjan Iciek w biegu na 300m – 50,8s, zajął IV miejsce.
sierpień 2015 rok Antoni Smażyk, został laureatem w swojej kategorii w III edycji Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego dla Dzieci pn. „Twoja ulubiona opowieść biblijna”. Konkurs skierowany był do dzieci w wieku 4-13 lat z całej Polski. Organizatorem było Centrum Rozwoju Lokalnego.
Od 2015 do 31 sierpnia 2019 roku obowiązki dyrektora szkoły pełniła pani Elżbieta Mirosławska.
29 września 2016 r. podczas uroczystego spotkania pożegnano dyrektor szkoły, panią Bernadetę Tadych-Manuszewską.
Na przełomie 2016/2017 roku Prezesowi Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza panu Ryszardowi Kamińskiemu udało się wypracować porozumienie z Burmistrzem Miasta i Gminy Nakło nad Notecią panem Sławomirem Napierałą dotyczącą umowy użyczenia na pomieszczenia lokalowe w górnej części tak zwanej „starej szkoły”.
2017 rok, przeprowadzono adaptację użyczonych pomieszczeń mieszkalnych na sale do celów oświatowych
Latem w 2017 roku dzięki staraniom Zarządu Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza przeprowadzono odwodnienie boiska do gry w piłkę nożną. Zakupiono też nowe bramki do gry.
11/12 sierpnia 2017 r. przez Olszewkę i okoliczne miejscowości przeszła ogromna nawałnica, która spowodowała wielkie straty. Na boisku i placu zabaw zostały połamane drzewa w tym Pomnik Przyrody „Olszewiak” – dąb bezszypułkowy. Zniszczeniu uległo ogrodzenie terenu szkoły oraz naruszone zostały dachówki na nowo powstałym pokryciu dachowym.
Jesienią w roku 2018 połączono dwa budynki szkoły chodnikiem oraz wyłożono kostką część boiska, będącą miejscem spotkań klasowych podczas wielu uroczystości szkolnych.
Latem 2019 roku dzięki, wyposażono salę komputerową w nowy sprzęt. Ponadto szkoła otrzymała dofinansowanie z programu MEN „Aktywna tablica”. Zakupiono w ramach tego działania dwa monitory interaktywne w tym jeden mobilny i w ten sposób wszystkie sale lekcyjne są wyposażone w nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne.
1 września 2019 roku obowiązki dyrektora powierzono pani Aleksandrze Agacie Minda, zastępcą dyrektora została pani Wioletta Sobczak.
22 listopada 2019 r. – II Zjazd Absolwentów, Jubileusz 100-lecia szkoły w Olszewce.